โทษปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท

อันเป็นการรบกวนการใช้ระบบคอมพิวเตอร์

ของบุคคลอื่นโดยปกติสุข

ต้องระวางโทษปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท

การทําให้เสียหายทําลายแก้ไขเปลี่ยนแปลง เพิ่มเติมข้อมูลคอมพิวเตอร์โดยมิชอบ

มาตรา ๙ ผู้ใดทําให้เสียหายทําลายแก้ไขเปลี่ยนแปลง หรือเพิ่มเติมไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน

ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ของผู้อื่นโดยมิชอบ  ต้องระวางโทษจําคุก ไม่เกินห้าปีหรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ

ความผิดตามมาตรานี้หมายถึงการกระทําอันเป็นการรบกวนข้อมูลคอมพิวเตอร์ของผู้อื่นโดยมิชอบ

มีองค์ประกอบความผิด คือ

(๑) กระทําการอันเป็นการทําให้เสียหาย ทําลาย แก้ไข เปลี่ยนแปลง เพิ่มเติมโดยมิชอบ

      องค์ประกอบข้อนี้ใช้ถ้อยคําซึ่งเป็นองค์ประกอบความผิดฐานทําให้เสียทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๘

      คือคําว่า “ทําให้เสียหาย” และ “ทําลาย” แต่ในสวนที่เกี่ยวกับการปลอมนั้น

      มาตรานี้ไม่ได้ยกองค์ประกอบของความผิดฐานปลอมเอกสารมา

      แต่เขียนองค์ประกอบให้ชัดเจนว่าเป็นการแก้ไขเปลี่ยนแปลง  เพิ่มเติม

      ซึ่งเป็นคําสามัญที่เข้าใจได้และแน่นอนว่าต้องคงองค์ประกอบความผิดในเรื่อง “โดยมิชอบ” ไว้เสมอ 

      เพราะมีกรณีจํานวนมากที่ผู้กระทํามีอํานาจและสิทธิที่จะเข้าไปแก้ไขข้อมูลคอมพิวเตอร์ได้

(๒) ข้อมูลคอมพิวเตอร์ของผู้อื่น

      ความหมายของ “ข้อมูลคอมพิวเตอร์” อยู่ในนิยามศัพท์

      และจะเป็นความผิดตามมาตรานี้ต้องเป็นข้อมูลคอมพิวเตอร์ของผู้อื่น

(๓) เจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๕๙

      ความผิดตามมาตรา ๙ มุ่งจะคุ้มครองความถูกต้องของข้อมูล (integrity)   ความถูกต้องแท้จริง (authentication)

      และเสถียรภาพหรือความพร้อมในการใช้งานหรือการใช้ข้อมูลคอมพิวเตอร์

      หรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่บันทึกเก็บไว้บนสื่อคอมพิวเตอร์ได้อย่าง

๑๔

      เป็นปกติจึงเป็นการกําหนดขึ้นเพื่อให้ข้อมูลคอมพิวเตอร์และโปรแกรมคอมพิวเตอร์

      ได้รับความคุ้มครองเช่นเดียวกับสิ่งของที่สามารถจับต้องได้  (corporeal object) 

      ตัวอย่างของการกระทําความผิดตามมาตรานี้ ได้แก่ การป้อนโปรแกรมที่มีไวรัสทําลายข้อมูล

      หรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์ หรือการป้อน Trojan  Horse  เข้าไปในระบบ

      เพื่อขโมยรหัสผ่านของผู้ใช้คอมพิวเตอร์สําหรับเพื่อเขาไปลบ เปลี่ยนแปลงแก้ไขขอมูล หรือกระทําการใดๆ

      อันเป็นการรบกวนข้อมูล เป็นต้น

      อย่างไรก็ตามอย่าลืมว่าการกระทําความผิดตามมาตรานี้มีองค์ประกอบความผิดที่สําคัญคือ “โดยมิชอบ”

      ดังนั้นหากเป็นการกระทําของบุคคลผู้มีสิทธิโดยชอบ ก็จะไม่เป็นความผิด

      เช่นการเปลี่ยนแปลงข้อมูลจราจรทางคอมพิวเตอร์ (traffic data) เพื่อประโยชน์ในการสื่อสารแบบไม่ระบุชื่อ

      ตัวอย่างเช่น การสื่อสารผ่านระบบ anonymous remailer system

      หรือการเปลี่ยนแปลงข้อมูลเพื่อการรักษาความลับและความปลอดภัยของการสื่อสาร

      อาทิ การเข้ารหัสขอมูล (encryption) เป็นต้น

      ข้อสังเกตสําหรับความผิดตามมาตรานี้ ก็คือเป็นบทบัญญัติที่มีโทษปรับสถาน เดียวและไม่มีโทษจําคุก

      จึงถือว่าเป็นโทษที่ค่อนข้างเบา ในประเด็นที่เทียบเคียงกับ ความผิดฐานบุกรุกซึ่งเป็นความผิดอันยอมความได้

      แต่คณะกรรมาธิการเห็นว่าความผิด ตามมาตรา ๑๒ เรื่อง Spamming  นี้มักจะไม่ทํากับผู้เสียหายคนเดียว

      แต่มักจะทําในวงกว้าง  หากกําหนดให้เป็นความผิดอันยอมความได้

      จะมีปัญหาเกี่ยวกับการร้องทุกข์เพื่อดําเนินคดีซึ่งมีผู้เสียหายจํานวนมาก

      จึงไม่ได้กําหนดให้เป็นความผิดอันยอมความได้